Something beautiful to remember

A friend I have known since 5^th grade, Katrin, wrote me something sweet about my parents. ‘Once in a while I look at pictures from your family on FB and then I recognize a lot from Sint-Jozef and see you you handle the kids the same way. The playfulness, the limitless attention for the kids with respect for their living environment, good job’.  My sister and me are indeed lucky. My parents were always busy with us. My dad was a child himself and we loved that! My mom was a great party organizer. We had lots of dress up clothes, even her own wedding dress (also a picture of my parents wedding, so pretty), and we always dressed up and danced in the garden, and she baked the most delicious things on our birthdays. We were allowed to draw on the walls until we were in middle school. Our pets were so cute, the bunnies and the chickens, me and my sisters loved them. We wondered around in the meadows with friends, we were free as birds. Thanks dear parents! We love you! And you see although you are far away, something of you is living here in our hearths!

Leen and Gwen, my 2 best friends from when I was 3 are sisters, daughters. I miss them at my parents’ house, but it makes me happy they still see each other.

Een vriendin die ik al ken vanaf het 5de studiejaar, Katrin, schreef me iets moois over mijn ouders. 'Af en toe zie ik foto's van jullie op FB en dan zie ik toch veel van jullie thuis in Sint-Jozef in de manier hoe je nu met je kinderen omgaat. Dat speelse, die grenzeloze aandacht voor de kinderen met respect voor hun leefwereld, goed bezig!' Mijn zus en ik hebben inderdaad veel geluk. Mijn ouders waren inderdaad heel begaan met ons en waren er steeds voor ons. Mijn papa was zelf een klein kind en we vonden dat geweldig! Alle kindjes vonden dat ook, wat een toffee papa, altijd lachen, lopen, rollen van plezierg! Met alles deed hij mee toen we klein waren! Mijn mama kond superleuke feestjes organiseren. We hadden veel verkleedkleren, zelfs haar eigen trouwkleed (hier ook een foto van mijn ouders hun trouw, zo mooi). We dansten in de tuin en moeke maakte ons de heerlijkste, zelfgebakken cakes en oliebollen. We mochten op de muren tekenen tot we 10 waren, ook mijn vriendinnen. Onze huisdokter vond dat super.  Onze huisdieren waren konijntjes en kippen; mijn zus en ik namen ze mee in de tuin en in het huis.. Samen met onze vrienden waren we vrij om in de omringende weilanden rond te lopen: bloemen plukken, achter paarden aanrennen, onder de prikkeldraad door. Wat een fijne jeugd! Bedankt lieve ouders! We houden van jullie! En je ziet het, hoewel we ver weg zijn, leeft er een stukje van jullie mee op Guam!

Leen en Gwen, mijn twee beste vriendinnen, van toen ik 3 was, zijn kind aan huis: zussen, dochters. Ik mis het samen te zijn met hen bij ons thuis. Maar het maakt me blij te weten dat mijn ouders nog regelmatig zien. Grappig, Leen vertelde ook dat ik een wildebras was zoals Ekko. Mmm? Je kan hen beiden zien op de verjaardagsfoto.