Luna and me have a bit our own room since a while, but after sleeping a month separate from Tom and the Boys we ended up in the same room again. But we still kept the boys room and the girls room, because they like different things on the wall and sometimes they want to be together but most of the times, the boys are playing dress up and hair do things too and Luna looks into the treasure chests of her brothers. We have the possibility to switch now. We call it our musical beds (it is actually a term used in co-sleeping websites, funny). We go and sleep where would like too and when it is convenient to do it different. (the bunk beds are storage for now, because they don’t want to sleep alone) But the thing is putting 3 to sleep at once is so handy and they don’t want to sleep at different times anyway. They all want to pick one of Guam story I wrote during the years when the light are out. They take turns but Ekko always want the donkey one, so funny! We do a few songs and say a little prayer and a Dutch line out of a series I know from I was little (fabeltjeskrant) ‘eyes closed and beaks shut’ (it sounds better in Dutch) and then we say goodnight to whoever we want too.
Luna en ik hebben reeds geruime tijd onze eigen kamer, maar nadat we een maand alleen sliepen zonder de jongens en Tom waren we al vlug weer allemaal samen. Maar we behielden een beetje de meisjes en jongens kamer, omdat ze andere dingen omhoog willen hangen en soms willen de jongens samen zijn. Maar meestal spelen de jongens mee met Luna en helpen haar kleedjes kiezen en doen haar haar. En Luna gaat af en toe eens een kijkje nemen in de schatkisten van de broers. We hebben de mogelijkheid om te wisselen nu. We noemen dit onze muziekale bedden (het is eigenlijk een echte term gebruikt in de natuurlijk ouderschapswebsites). We gaan slapen waar we willen en het is bijzonder handig . (de stapelbedden worden nu deels als opslagplaats gebruikt, of om op te kruipen (zonder ladder) en dan naar beneden te springen) Maar het is zeker eenvoudiger voor ons om 3 kindjes tegelijk en samen onder te stoppen, en ze willen toch niet apart slapen. Wanneer de lichten uit zijn mogen ze elk om beurt een verhaal kiezen dat ik schreef gedurende de jaren in Guam. En elke keer wil Ekko dat van de ezel horen, heel grappig! We doen een liedje, een gebedje en zeggen ‘oogjes dicht en snaveltjes toe’ (uit de fabeltjeskrant) en zeggen slaapwel (tegen veel mensen) en meestal is iedereen snel naar dromenland vertrokken.
No comments:
Post a Comment